تلسکوپ فضایی هابل که همه آن را می‌شناسیم و نامش را بارها شنیده‌ایم، در سال ۱۹۹۰ توسط فضاپیمای دیسکاوری (فضاپیمای ناسا که مأمور ارسال فضانوردان و قطعات مورد نیاز به ایستگاه بین‌المللی فضایی است) در مدار زمین قرار گرفت. نام این تلسکوپ برگرفته از نام اخترشناس معروف آمریکایی، ادوین هابل است که در مورد سحابی‌ها تحقیق می‌کرد. تلسکوپ هابل یکی از معروف‌ترین و پرکاربردترین تلسکوپ‌های فضایی است و نتیجه همکاری مشترک بین ناسا و سازمان فضایی اروپا است. هابل در مدار تحتانی زمین قرار گرفته است که به آن اجازه می‌دهد عکس‌هایی با وضوح بالا، کیفیت مناسب و بدون نور پس زمینه تهیه کند. شیوه عکس‌برداری هابل مسیری کاملاً متفاوت با دوربین‌های معمولی را طی می‌کند؛ به عنوان مثال هابل به جای استفاده از فیلم‌های رنگی، از آشکارسازهای الکترونی استفاده می‌کند. تمام فعالیت‌های هابل از پایگاهی زمینی در ناحیه گودارد(Goddard) واقع در ایالت مریلند، کنترل می‌شود. قرار است تلسکوپ فضایی جیمز وب، جانشین هابل شود که هم از نظر ابعاد و هم تجهیزات، به مراتب از هابل مجهزتر است. در فاصله سال‌های ۱۹۹۳ تا ۲۰۰۲، چهار شاتل فضایی مسئولیت جایگزینی قطعات، بروزرسانی و بهبود سیستم‌های مورد استفاده این تلسکوپ را برعهده داشتند. قرار بود هابل به دنبال ساخت تلسکوپ وب بازنشسته شود؛ ولی این گونه که از قرائن برمی‌آید مأموریت آن احتمالا شاید تا ۲۰۲۰ نیز تمدید شود؛ هر چند شنیده‌ها حاکی از آن است که تلسکوپ جیمز وب در سال ۲۰۱۸ راه‌اندازی خواهد شد.

ماکت تلسکوپ هابل، در مقیاس ۱:۴۸ و شامل سازه تلسکوپ،آینه های بازتابی، آرایه های خورشیدی، آنتن دریافت و ارسال اطلاعات و پایه نگهدارنده میباشد. جنس ماکت از مقوای باکیفیت و ضخامت مناسب بوده و نخوه برش و چیدمان قطعات به صورت تصویری در سیدی آموزشی قرار گرفته است.

مجموعه آموزشی فضانورد شامل موارد زیر می باشد:

1- چسب مخصوص ماکت سازی

2- لوح فشرده آموزشی نجوم و هوافضا

3- یونولیت جهت تقویت پایه نگهدارنده